عکس| نقشه‌ای هرگز دیده نشده از کهکشان راه شیری
تاریخ انتشار: ۲۷ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۶۹۷۱۵
آفتاب‌‌نیوز :
کهکشان راه شیری کهکشان اصلی ماست، اما چقدر آن را می‌شناسیم؟ به عنوان بخشی از پروژه‌ای که توسط ناسا تامین مالی شده است، گروهی به رهبری محققان دانشگاه ویلانوا (Villanova) نمایی بی‌سابقه از موتور مرکزی قلب کهکشان ما به دست آورده‌اند.
نقشه‌ی جدید از این منطقه مرکزی کهکشان راه شیری که تدوین آن چهار سال به طول انجامید، رابطه بین میدان‌های مغناطیسی در قلب کهکشان ما و ساختار‌های غبار سردی را که در آنجا ساکن هستند، آشکار می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این گرد و غبار واحد‌های سازنده ستارگان، سیارات و در نهایت حیات به شکلی که ما می‌شناسیم، هستند. موتور مرکزی کهکشان راه شیری این فرآیند را هدایت می‌کند.
یافته‌های این تیم پیامد‌هایی فراتر از کهکشان خودمان دارد و نگاهی اجمالی به نحوه تعامل غبار و میدان‌های مغناطیسی در موتور‌های مرکزی کهکشان‌های دیگر نیز ارائه می‌کند.
درک چگونگی شکل‌گیری و تکامل ستارگان و کهکشان‌ها بخش مهمی از داستان منشا حیات است، اما تاکنون، تعامل غبار و میدان‌های مغناطیسی در این فرآیند تا حدودی نادیده گرفته شده است، به ویژه در کهکشان خودمان.
دیوید چاس (David Chuss)، رهبر گروه تحقیقاتی و استاد فیزیک در دانشگاه ویلانوا، می‌گوید: مرکز کهکشان راه شیری و بیشتر فضای بین‌ستاره‌ای پر از غبار است و این برای چرخه زندگی کهکشان ما مهم است.
آنچه ما به آن نگاه کردیم نور ساطع شده از این دانه‌های غبار سرد بود که توسط عناصر سنگینِ تشکیل شده در ستارگان تولید می‌شوند و زمانی که آن ستاره‌ها می‌میرند و منفجر می‌شوند در فضا پخش می‌شوند.
تصویر پیچیده‌ای از میدان‌های مغناطیسی کهکشان راه شیری
در قلب کهکشان راه شیری منطقه‌ای به نام ناحیه مولکولی مرکزی وجود دارد که تخمین زده می‌شود با ۶۰ میلیون جرم خورشیدی غبارآلود پر شده باشد. دمای این مخزن عظیم از غبار حدود ۴۳۲.۷ درجه فارنهایت یا منفی ۲۵۸.۲ درجه سانتیگراد است. این تنها چند درجه بالاتر از صفر مطلق است که خود دمای فرضی است که در آن تمام حرکات اتمی متوقف می‌شود.
همچنین در قلب کهکشان راه شیری گاز داغ تری وجود دارد که یونیزه شده است و به صورت حالتی از ماده به نام پلاسما در آمده است.
محققان همچنین می‌خواستند بدانند که چگونه غبار سرد با میدان‌های مغناطیسی در قلب کهکشان راه شیری هم‌سو می‌شود، که نحوه جهت‌گیری این میدان‌های مغناطیسی را نیز آشکار می‌کرد. این روند تحت عنوان «قطبی شدن» بیان می‌شود.
چاس و همکارانش از ناسا کمک مالی دریافت کردند تا این منطقه مرکزی غبارآلود را با استفاده از رصدخانه استراتوسفر برای نجوم فروسرخ به اختصار سوفیا (SOFIA) بررسی کنند. سوفیا تلسکوپی است که از فاصله ۱۳۷۱۶ متری سوار بر بوئینگ ۷۴۷ به دور کره زمین می‌چرخید.
پروژه اکتشاف منطقه بزرگ CMZ مادون قرمز دور (FIREPLACE) یک نقشه مادون قرمز با فاصله حدود ۵۰۰ سال نوری در مرکز کهکشان راه شیری در ۹ پرواز ایجاد کرد.
محققان با اندازه‌گیری قطبش تشعشعات ساطع شده از غبار مربوط به میدان‌های مغناطیسی، ساختار پیچیده خود از این میدان‌های مغناطیسی را ایجاد کردند. سپس روی یک نقشه سه رنگ که گرد و غبار گرم را به رنگ صورتی و ابر‌های گرد و غبار سرد را به رنگ آبی نشان می‌دهد آن را نمایان کردند. این تصویر همچنین شامل رشته‌هایی است که امواج رادیویی را به رنگ زرد نمایان می‌کنند.
چاس توضیح داد: این یک سفر است، نه یک مقصد، اما آنچه ما دریافتیم این است که این یک چیز بسیار پیچیده است. جهت میدان مغناطیسی در سراسر ابر‌ها در مرکز کهکشان راه شیری متفاوت است. این اولین قدم در تلاش برای کشف چگونگی ارتباط میدانی که ما در امواج رادیویی در سراسر این رشته‌های سازمان یافته بزرگ می‌بینیم با بقیه دینامیک مرکز کهکشان راه شیری است.
چاس توضیح داد که این تصویر پیچیده از میدان‌های مغناطیسی چیزی بود که او و گروهش انتظار داشتند با نقشه جدید سوفیا ببینند. مشاهدات آنها با بررسی‌ها در نور مادون قرمز و تابش رادیویی در مقیاس کوچک‌تر که پیش‌تر از هسته کهکشان راه شیری انجام شده بود، مطابقت داشت. با این حال، جایی که این نقشه جدید واقعا خودش را نشان می‌دهد، در اندازه است که توانسته مناطقی را که پیش از این ترسیم نشده بودند آشکار کند. جزئیات ظریف در آن نیز شگفت‌انگیز است.
چاس می‌گوید: من فکر می‌کنم ما باید کارهای زیادی انجام دهیم تا در نهایت به نتیجه برسیم. یکی از مواردی که فکر می‌کنم در این مورد جالب است این است که به نظر می‌رسد برخی از میدان‌ها در همان جهت رشته‌های امواج رادیویی قرار دارند. این با جهت غبار موجود در دیسک مطابقت دارد.
او و گروهش به تجزیه و تحلیل داده‌های سوفیا طی دو سال آینده ادامه خواهند داد و امیدوارند این کار آنها نظریه‌پردازان را ترغیب کند تا مدل‌های جدیدی برای توضیح آنچه در قلب کهکشان ما اتفاق می‌افتد ارائه کنند.
منبع: آفتاب
کلیدواژه: کهکشان راه شیری فضا میدان های مغناطیسی مرکز کهکشان راه شیری قلب کهکشان کهکشان ما میدان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۶۹۷۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چشمه‌ای کیهانی که فضا را با موادی معادل ۵۰ میلیون برابر جرم خورشید آلوده می‌کند
جرم جریان گاز حاصل از انفجار‌های کیهانی ۵۰ میلیون برابر جرم خورشید ما است.
در مطالعه‌ای که اخیراً منتشر شده است، محققان مرکز بین‌المللی تحقیقات نجوم رادیویی (ICRAR) نقشه‌ای با وضوح بالا از انفجار‌ها در NGC ۴۳۸۳ را نشان دادند. آنها توضیح دادند که ستارگان در بخش مرکزی کهکشان منفجر می‌شوند و باعث تشکیل ابر‌های عظیم و انتشار گاز‌ها و عناصر شیمیایی سنگین در مقادیر زیاد می‌شود.
این انفجار به غیر از هیدروژن، جریان خروجی بسیاری از عناصر سنگین مانند گوگرد، نیتروژن و اکسیژن را در فضا پخش می‌کند.
آدام واتس، نویسنده اصلی این مطالعه و یکی از همکاران پژوهشی در مرکز بین‌المللی تحقیقات نجوم رادیویی، گفت: اینها ابزار‌های اساسی برای سیاراتی مانند زمین، و زندگی آنگونه که ما می‌شناسیم، هستند.
کهکشان NGC ۴۳۸۳ در خوشه کهکشانی باکره، یکی از نزدیک‌ترین خوشه‌های کهکشانی به کهکشان راه شیری قرار دارد.
تیم تحقیقاتی مرکز بین المللی نجوم رادیویی با استفاده از داده‌های MAUVE Surveyor، یک ماهواره فرابنفش که ستارگان Virgo و دیگر صورت‌های فلکی را مطالعه می‌کند، نقشه با وضوح بالا را تهیه کرد. این نقشه فرصتی منحصر به فرد برای مطالعه جریان گاز در یک کهکشان مجاور به دانشمندان می‌دهد.
گاز‌ها از NGC ۴۳۸۳ با سرعتی در حدود ۲۰۰ کیلومتر بر ثانیه (۴۴۷۰۰۰ مایل در ساعت) فوران می‌کنند.
این جریان گاز به قدری عظیم است که ۲۰۰۰۰ سال طول می‌کشد تا به انتهای ابر گازی برسد.
واتس گفت: پیدا کردن جریان‌هایی مانند این مورد بسیار نادر است، بنابراین هر بار که یک جریان جدید پیدا می‌کنیم، اطلاعات جدیدی به دست می‌آوریم که می‌توانیم از آنها برای درک فیزیک آنچه در حال رخ دادن است استفاده کنیم.
به گفته دانشمندان، این نوع خروجی‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که یک کهکشان به سرعت تعداد زیادی ستاره جدید را تشکیل دهد و این همان چیزی است که در مرکز NGC ۴۳۸۳ اتفاق افتاد.
اندکی پس از شکل گیری، بزرگترین ستاره‌ها به شدت منفجر می‌شوند و ابرنواختر‌ها را تشکیل می‌دهند.
چنین انفجار‌هایی گاز را از درون کهکشان می‌برد و باعث می‌شود که به بیرون جریان یابد.
واتس خاطرنشان کرد: گاز خارج شده از نظر عناصر سنگین بسیار غنی است، که به ما بینشی منحصر به فرد از فرآیند پیچیده اختلاط هیدروژن و فلزات در گاز جاری می‌دهد.
علاوه بر این، از آنجایی که این گاز سوخت خام برای تشکیل ستاره‌های جدید است، حذف آن توسط جریان خروجی روند تشکیل ستاره را کند می‌کند. این باعث می‌شود که جریان گاز عامل مهمی در تعیین سرعت و دوره‌هایی باشد که طی آن یک کهکشان می‌تواند به شکل گیری ستاره‌ها ادامه دهد.
کهکشان NGC ۴۳۸۳ یکی از معدود کهکشان‌هایی است که دانشمندان از طریق آن توانسته اند عناصر شیمیایی موجود در جریان خروجی را اندازه گیری کنند.
منبع: Interesting Engineering
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»